تصمیم گیری سازمانی به چه معنی است؟

تصمیم گیری سازمانی به چه معنی است؟: در جواب به تصمیم گیری سازمانی چیست، باید گفت که شامل فرایند شناسایی و حل مسائل سازمان می باشد.
این فرایند شامل دومرحله مهم است . سازمان ها مجموعه ایی از سرپرستانی را در خود دارند که تصمیم گیری های عقلایی و یا شهودی انجام می دهند، اما بدین تفاوت که در سازمانها علاوه بر مدیران متعدد، در شناخت مسئله و راه حل های آن تعدادی از بخش ها و ادارات، نظرات متفاوت و حتی سازمان های دیگر دخالت دارند. در تصمیم گیری سه دسته فرآیندهای مربوط به تصمیم یگری سازمانی وجود دارد که عبارتند از رهیافت علمی مدیریت، مدل کارنگی، و مدل ظرف زباله.

بررسی ریشه ی تصمیم گیری در سازمان

مدل کارنگی، در واقع مبنایی است که دانشمندانی مانند: جیمز مارچ و ریچارد سایرت در زمانی تحصیل خود، بر روی آنکار نمودند. این شیوه تقریبا ترویج دادن، متدود مخصوص به رهیافت عقلایی مربوط درحوزه تصمیم گیری شخصی نیست، اما در مورد تصمیم گیری سازمانی است.
در زمان گذشته تصمیم گیری در سازمان و قبل از این تئوری، در واقع بدین شکل بود که به فرض مثال در حوزه اقتصادی، شرکت های بازرگانی، تحت عنوان یک واحد و با یک هویت منحصر به فرد فعالیت می کند و تمام موارد لازم برای تمهید این موضوع به هرم اصلی شرکت مربوطه منتقل خواهد شد.
مطالعات اشخاصی مانند کارنگی این موضوع را بیان می کند که تصمیم گیری در سازمان از طریق شرکت کارفرمایان متعدد و انتخاب آخر آن ها حتما بستگی به تصمیم اشخاص که به عنوان مدیر فعالیت می کند دارد.
ائتلاف ، یک عهد و پیمانی است مابین مدیران مختلفی که در مورد برخورد وسازمانی و رویکرد سازمان اولویت دارند. فرایند ائتلاف خود دارای نتایج بیار مهم در حوزه تصمیم گیری در سازمان است. اول آنکه تصمیم گیری در سازمان بر این اساس به وجود می آیذ که موجب رضایت هیئت مدیره شوند و نه اینکه راه حل درست پیدا شود.

چه عواملی بر عوامل تاثیر گذار بر تصمیم گیری سازمانی تاثیر می گذارد :

1- عوامل منطقی : بدین مفهوم است که، بررسی عوامل تاثیر گذار مانند هزینه، زمان، پیش بینی ها و غیره می باشد. یک تمایل مهم در این حوزه وجود دارد که در این خصوص بیشتر اثر می گذارد که عوامل کمی کمرنگ تر و بی اثر گذار تر می شود.

2- عوامل که مربوط به روانشناسی و شناخت فرد است. در واقع تعامل انسان ها در خصوص پدیده تصمیمگیری روشن است. عواملی از قبیل شخصیت تصمیمگیر، توانائی های او، تجربیات، درک، ارزشها، آمال و نقش او از جمله عوامل مهم در تصمیمگیری می باشند.

3- عوامل اجتماعی: تایید اشخاص دیگر مخصوصا افرادی که می توانند به نوعی بر آنان اثر گذار باشند، از مسائل جدی در تصمیم گیری در سازمان است.

4- عوامل فرهنگی: تصمیم گیری در سازمان دارای لایه های فرهنگی متعددی است که به نام فرهنگ های مختلف در موضوعات گوناگون مطرح می شود. همچنین فرهنگ خود سازمان نیز باید مطمح نظر قرار گیرد و به ان توجه ویژه ایی شود چرا که بعد ها در راندمان تصمیم گیری در سازمان تاثیر مهمی خواهد گذاشت.

مدل های تصمیم گیری سازمانی

تصمیم گیری در مدیریت به صورت فردی یا گروهی

در این جا مدیر به تنهایی تصمیم نخواهد گفت و به شدت رفتار بقیه عوامل به روی آن ها تاثیر خواهد گذاشت. در واقع تصمیم به صورت گروهی انجام خواهد گرفت.
هر کدام از این مدل هایی از تصمیم گیری در سازمان خودش معانی و تعرف های زیادی دارد که تصمیم گیری گروهی و یا فردی خودش معانی بسیار زیادی دارد که هر کدام اگر به درستی انجام شود، فواید بسیار زیادی خواهد داشت.

انواع تصمیم گیر در سازمان به صورت منطقی یا شهودی

تصمیم گیری منطقی شیوه ایی از راندمان منطقی شده ایی را دارد که یک مدیر کار را به صورت گام به گام پیش می‌برد و در نتیجه بهترین گزینه ایی که به نظرش می‌رسد را بر می گزیند. اما در حوزه تصمیم گیری شهودی از ضمیر ناخودآگاه انسان برمی‌آید و شاید حتی دلیل منطقی هم نداشته باشد.
بحث های زیادی در این حوزه است که منجر شده که بسیاری از مدیران صرفا بر اساس منطق خود تصمیم می گیرد و برخی دیگر نیز از طریق حس خود تصمیم می گیرند. و این خود مزایا و معایب جداگانه ایی دارد. و در واقع احساس های منطقی نتایج بسیار با ارزشی دارد و تصمیمات احساسی نیز می تواند در آینده نیز گران بها باشد. این مدل نیز نوعی از تصمیم گیری در سازمان است که در ادامه به انوع آن نیز پی خواهیم برد.

تصمیم گیری برنامه ریزی شده و تصمیم گیری برنامه ریزی نشده

مدلی از دسته بندی‌های انواع تصمیم گیری در خصوص سازمان، به برنامه ریزی برای تغییرات نیاز دارد. تصور کنید در یک کارخانه وسایل قدیمی وجود دارد که هر چند زمانی نیاز به رسیدگی دارد. اولین باری که دستگاه خراب شد، کارگران به مدیر اطلاع دادند و او تصمیم گرفت که دستگاه را تعمیر کند و نیازی به تعویض آن نیست. این یک تصمیم برنامه ریزی نشده بود که مدیر آن را انجام داد. اما زمان دیگر نیز وجود دارد که کارگران نیز خودشان تصمیم به انجام یک کاری می گیرند و دیگر در زمان مجدد از سرپرست اجازه این کا را نخواخد گرفت که به این نوع از تصمیم گیری در سازمان است.
پس در این جا می توان گفت که شخص مدیر گاهی تصمیم گیری های لازم را خودش مستقیما انجام می دهد و گاهی دیگر نیز مجموعه به تنهایی میتواند این حوزه را کنترل کند.

کلام آخر

تصمیم گیری در سازمان یکی از گرایش های مهم در دسته بندی تصمیم گیری ها می باشد که می تواند مجموعه ایی موفق و مدیری لایق را تحویل به جامعه بدهد.در واقع این مدل از تصمیم گیری ها در سازمان ها و دربین افراد جامعه رخ می دهد الخصوص هئت مدیران، پس در نتیجه مدیران و اشخاص مجموعه بهتر است در این حوزه به خوبی آموزش ببینند تا بتوانید بهترین راندمان کاری را از خود نشان دهند.شما می توانید با مطالعه در سایت استاد ماهان تیموری به این مباحث بیشتر آشنایی پیدا کنید و آموزش های لازم در این حوزه را ببینید.