تصمیم گیری پویا چیست؟

تصمیم گیری پویا چیست؟: در این مقاله، یافته‌های اساسی از مطالعات تجربی در مورد قضاوت و تصمیم‌گیری پویا را مورد بررسی قرار می دهیم که می‌تواند به طراحی سیاست‌ها و آموزش‌هایی برای تقویت تصمیم‌گیری کمک کند. با این حال تحقیقاتی در مورد قضاوت و تصمیم گیری پویا و تاثیر آن بر انتخاب های ساده و شانس صورت گرفته است که به دلیل عدم تعمیم پذیری آن به زمینه های دنیای واقعی مورد انتقاد قرار گرفته است.
در طول 15 سال گذشته، محققان بر درک فرآیندهای پویا در تصمیم گیری متمرکز شده اند. این تحقیقات امکان کاربردهای قابل‌تعمیم بیشتر علم تصمیم گیری پایه را برای مسائل اجتماعی فراهم کرده است، به همین خاطر ما قصد داریم در این مقاله معنا و مفهوم تصمیم گیری پویا ، عواملی مانند انباشت دینامیکی شواهد در تصمیم‌گیری پویا، چگونگی تأثیر تصمیم‌های قبلی بر انتخاب‌های فعلی، و چگونگی تأثیر پردازش شناختی و عصبی ترس بر تصمیم‌گیری‌ها و اشتباهات تصمیم‌گیری را مورد بررسی قرار دهیم.

تصمیم گیری پویا چیست

در این نوع تصمیم گیری تصمیمات در طول زمان با معلوم شدن اطلاعات که اغلب ناقص هم هستند، با سرعت های مختلف آشکار می شوند که بیشتر در کارهای پلیسی مورد استفاده قرار می گیرد به همین خاطر یک نوع تصمیم ممکن است چندین بار گرفته شود، که به یک افسر پلیس اجازه می دهد تا تصمیم خود را بر اساس نتایج گذشته بگیرد. با این حال این تصمیمات در محیط های نامشخص و اغلب در حال تغییر گرفته می شود.
در حالی که پیشگامان اولیه تحقیقات قضاوت و تصمیم گیری پویا اهمیت عدم قطعیت و پویایی های تغییر در تصمیم گیری را برجسته کردند ، تا حد زیادی این نوع تصمیم گیری نادیده گرفته شده است زیرا خیلی از روان شناسان بر این باورند که تصمیمات یک‌باره می توانند به راحتی تمام معادلات را به هم بزند و داستان را جور دیگری کند و در نهایت ممکن است به طور کلی این نوع تصمیم گیری ها را زیر سوال ببرد.
با این حال آزمایش هایی برای مشخص کردن نتایج خاص در مورد تصمیم گیری پویا بر روی پلیس ها و آتش‌نشانان در آمریکا انجام شد که در نهایت باعث شد یافته های جدیدی در این مورد به دست آید. به طور مثال در این تحقیق مشخص شد پلیس هایی که توانایی تصمیم گیری پویا دارند می توانند در هنگام عملیات ها و حتی هنگام شلیک تصمیمات درستی بگیرند. این یافته ها نشان داد این افراد ، مکانیسم‌های عصبی شناختی ترس در تصمیم‌گیری را در خود مدیریت کرده اند.

انباشت دینامیک شواهد در تصمیم گیری پویا

این آزمایش به دنبال شباهت هایی بین افراد مختلف هنگام تصمیم گیری برای تیراندازی کردن یا عدم تیراندازی بود. به همین خاطر برای این کار، یک سری تصاویر زمینه ای و به اصتلاح هدف، به شرکت کنندگان داده شده بود تا تصمیم گیری پویا را در آن ها مورد بررسی قرار دهند. هر تصویر حاوی یک هدف بود که اشیاء مختلف را با خود به همراه داشتند.
در این آزمایش، معمولاً به شرکت کنندگان گفته شد تا در زمان مناسب تصمیم بگیرند که آیا هدف آن ها یک تفنگ در دست دارد یا خیر. در صورت شناسایی اسلحه، به شرکت‌کننده دستور داده شده بود تا با فشار دادن یک دکمه ، در سریع‌ترین زمان ممکن شلیک کنند. این تحقیقات با این پیش فرض آغاز شد که موارد مختلفی در هنگام تیراندازی روی تصمیم افراد نقش دارد. به طور مثال، مشخص شد جنسیت، نژاد و ظاهر بر تیز اندازی افراد نقش به سزایی دارد.
بنابراین می توان گفت عوامل شناختی در تصمیم گیری پویا در تیراندازی نقش به سزایی دارند. به عنوان مثال، افرادی که تجربه کاری بالایی دارند احتمال بیشتری دارد به یک هدف غیرمسلح شلیک کنند و احتمال بیشتری دارد که مرتکب خطا شوند .

مسلماً، وظیفه تیراندازی در افسران پلیس که بر تجزیه و تحلیل آماری تصمیمات صحیح و نادرست متکی است، پویایی های زمانی مهم فرآیند تصمیم گیری را نادیده گرفته است زیرا همین تحقیقات نشان داد که در رویکردهای معمولی که “تمام اطلاعات مورد استفاده برای تصمیم گیری در یک صحنه جرم به دست می آید در حافظه فرد ثبت شده و در آینده مورد استفاده قرار می گیرد.
این موضوع تحت یک مدل تصمیم گیری پویا به نام مدل انتشار موجب تصمیم به تیراندازی (یا تیراندازی نکردن) می شود که یک پلیس به عنوان یک فرآیند پویا در یک لحظه تصمیم خود را می گیرد تا اقدامات لازم را انجام دهد. این تحقیقات چگونگی آشکار شدن تصمیمات در طول زمان را به عنوان تابعی از شواهد انباشته شده توصیف می کند که می توان از آن برای پیش بینی انتخاب و زمان پاسخ استفاده کرد.

در مدل تصمیم گیری پویا محققان دریافتند که نژاد هدف بر تعصب قبلی تصمیم گیرندگان برای شلیک به اهداف تأثیری ندارد. با این حال، هنگام بررسی فرآیندهای تصمیم گیری خاص تحت مدل انتشار تصمیم گیری پویا، محققان در مواجهه با یک هدف سیاه پوست، سریع تر شواهد موجود را گردآوری می کردند.
به عبارت دیگر، شرکت کنندگان زمانی که هدف سیاه پوستی را می دیدند، شواهد را سریع ‌تر برای تصمیم گیری برای شلیک جمع‌آوری می کردند . علاوه بر این، محققان دریافتند که برخی از شرکت‌کنندگان در تصمیم‌گیری محافظه‌کارانه‌ترعمل می‌کنند، به طوری که هنگام مواجهه با یک هدف ، با تعلل بیشتری اقدامات را انجام می دادند.
به عبارت دیگر، شرکت کنندگان قبل از تصمیم گیری برای شلیک به یک هدف ، به اطلاعات بیشتری نیاز داشتند. همچنین آن ها دریافت که غیرنظامیان آموزش ندیده در مواجهه با یک هدف سیاه‌پوست سریع‌تر شواهد را جمع‌آوری می کنند. اما این سوگیری در افسران آموزش دیده به ندرت دیده می شد. محققین همچنین دریافتند که ارائه اطلاعات قبلی به افراد مورد آزمایش مشابه تماس های اعزام پلیس – باعث حذف تعصب نژادی در سطح فرآیند و رفتار می شود.

به طور خاص، این تحقیقات نشان می‌دهد که اجزای مختلف فرآیند تصمیم‌گیری پویا ممکن است در گرفتن تصمیم نهایی جبران‌کننده باشند. به عنوان مثال، یک فرآیند انباشت کند تر و یک آستانه تصمیم گیری پایین ممکن است تصمیمات نهایی مشابهی نسبت به فرآیند انباشت سریع داشته باشد اما آستانه تصمیم گیری دقیق تر ایجاد کند.
علاوه بر این، وجود یک سوگیری ممکن است به فرآیندهای روان‌شناختی مختلف نسبت داده شود و در تصمیم گیری اثر بگذارد به همین خاطر نتایج تصمیم گیری پویا می تواند در موارد مختلف مورد استفاده قرار بگیرد.

تأثیر عصب شناختی ترس بر تصمیم گیری

پلیس به عنوان یک گروه به طور قابل توجهی در معرض رویدادهای آسیب زا، مانند درگیری ، اغتشاش، یا مشاهده جسد، نسبت به افراد عمومی است، به همین دلیل به نظر می رسد افسران پلیس بیشتراز مردم عادی دچار پریشانی و نگرانی روانی شوند. همچنین به نظر می رسد که آن‌ها بیشتر از جمعیت عمومی دچار اختلال استرس پس از سانحه می شوند در نتیجه ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مرگ بر اثر قتل قرار داشته باشند. بنابراین با این سؤال روبرو می شویم که چگونه ممکن است داشتن چنین تجربیاتی یا حتی یادگیری های ساده ای در مورد آن‌ها بر وضعیت عاطفی و متعاقباً تصمیم گیری پویا تأثیر بگذارد؟

یکی از عوامل مهم احتمالاً در تصمیمات پلیس، تأثیر احساسات به ویژه ترس بر تصمیم گیری ، است. به عنوان مثال، حالت ترس با افزایش پردازش اطلاعات بد همراه است . از سوی دیگر، حالت ترس نیز برای بهبود مهار پاسخ تاثیر گذار است. به طور خاص، شرکت‌کنندگان در این آزمایش‌ها از انجام کارهایی منع شدن در حالی که در معرض شوک نیز قرار گرفته بودن با این حال آن ها تصمیمات بهتری می گرفتند. با بررسی این موضوع مشخص شد یکی از راه‌های بهبود بالقوه درک ما از چگونگی تأثیر احساسات بر تصمیم‌گیری این است که ابتدا علم اساسی شرطی کردن ترس (یا تهدید) را در نظر بگیریم و از آن استفاده کنیم.

یکی از رایج‌ترین روش‌های مطالعه ترس ، شرطی‌سازی ترس است. در شرطی‌سازی کلاسیک ترس، یک محرک خنثی مانند یک صدای شنیداری یا یک جسم بصری مورد استفاده قرار می گیرد ،یعنی محرک شرطی با تقویت با یک محرک ذاتاً نفرت‌انگیز مانند یک شوک خفیف یا صدای کشیده شدن میخ روی کاشی جفت می‌شود.

انتقاد به تصمیم گیری پویا

اگرچه انتقادهایی مبنی بر اینکه تحقیقات در مورد تصمیم‌گیری پویا وجود دارد که عمدتاً بر انتخاب‌های یک ‌باره متمرکز است ، فاقد قابلیت تعمیم به تصمیم‌گیری پویا در دنیای واقعی است . با این حال گرایش‌های اخیر بر پویایی تصمیم‌گیری متمرکز شده‌اند که نتایج خوبی را به دنبال داشته است.
استفاده از مدل‌سازی تصمیم‌گیری پویا برای شلیک یا عدم شلیک در افسران نیروی پلیس، نشان می‌دهد که سوگیری برای شلیک یک متغیر ساده نیست، اما در عوض می‌تواند بر نحوه جمع‌آوری شواهد به نفع یک تصمیم یا میزان شواهد مورد نیاز برای تصمیم‌گیری تأثیر بگذارد.

به همین ترتیب، موضوع در حال ظهور تصمیمات از تجربه نشان می دهد که واکنش ها به ریسک و نتایج احتمالی به شدت تحت تأثیر تصمیمات قبلی اتخاذ شده در زمینه های مشابه است ، به همین خاطر مرور مکانیسم‌های عصب شناختی ترس این بینش را اضافه می‌کند که تجربیات قبلی ممکن است مانند سناریوهای خیالی یا جانشین ظریف باشند که در تصمیم گیری نهایی تأثیر می گذارند.
در حالی که تمرکز بر فرآیندهای تصمیم‌گیری پویا از نظر تعمیم‌پذیری بهبود یافته است، هنوز راه درازی در پیش دارد تا محققان تصمیم‌گیری مبتنی بر این آزمایش ها بتوانند پیشنهادات تجویزی ملموسی را برای آموزش و عملیات پلیس ارائه دهند. به همین دلیل برای استفاده از مدل تصمیم گیری پویا هر مداخله یا خط مشی ارزشمندی که صورت می گیرد، باید مبتنی بر تئوری باشد، که تحقیقات فوق می تواند به آن کمک کند.

کلام آخر

ما در این مقاله در مورد تصمیم گیری پویا صحبت کردیم و با توجه به تحقیقات که در آمریکا در این مورد انجام داده است پرداختیم و عواملی را مورد بررسی قرار دادیم که بر این نوع تصمیم گیری تأثیر مستقیم دارند و در نهایت به این موضوع اشاره کردیم که این نوع از تصمیمات و تحقیقات صورت گرفته در مورد آن چرا مخالفان سرسختی دارد.
با این توضیحات نظر شما در مورد تصمیم گیری پویا چیست؟
لطفاً نظر ارزشمند خود را با ما در میان بگذارید.